بسم الله الرحمن الرحیم
زمان فراغت و راحتی به اتمام رسیده است؛ ای جامه برخود پوشیده از خواب بیدار شو کاری مهم در پیش داری و آن هم انداز است، انذار مردم به عنوان اولین کار و شروع بعثتت.
پس تکبیر بگو و به پاخیز و خدارا از هر توصیفی که به ذهن برسد بزرگتر دان، همانطور که درنماز بعد با الله اکبر های پیاپی میگویی خدا بزرگتر بود حتی از آنچه گفتم.
برای انذار مردم خود باید پاک باشی و جامهت به دور از آلودگی درواقع صلاح عمل و همچنین درکنار عمل باید از خصوص اخلاق و عقیدهای هم که خدارا خوش نیاید اجتناب کنی؛ یعنی هم درمرحله اعتقاد و هم درمرحله عمل باید خود را آماده کنی.
ای که جامه نبوت بر تن داری این را بدان که در تک تک لحظه هایی که به انذار مردم میپردازی و اوامر خدارا انجام میدهی هیچ چیزی از خود نداری و نباید هیچ منتی بگذاری زیرا هرآنچه که داری مالکش خدای تعالی است و او خودش بر آنچه تورا قدرت داده قادر است.
در حال صبر را نیز باید همواره به همراه داشته باشی چرا که در مسیر انذار سختی های زیادی پیش رو داری؛
صبری در تمام لحظات و شامل تمامی اقسام آن، یعنی صبر در هنگام مصیبت و صبر بر اطاعت و صبر بر ترک معصیت.
الله اکبر