زبر الحدید

رَبِ‌ إِنِّی‌ لِمَا أَنْزَلْتَ‌ إِلَیَ‌ مِنْ‌ خَیْرٍ فَقِیرٌ

زبر الحدید

رَبِ‌ إِنِّی‌ لِمَا أَنْزَلْتَ‌ إِلَیَ‌ مِنْ‌ خَیْرٍ فَقِیرٌ

زبر الحدید

زمین بازی بچه های مسجد...

آخرین مطالب

نویسندگان

۵ مطلب در مرداد ۱۳۹۸ ثبت شده است

بسم رب الشهدا
برادر عزیزم عید غدیر بر شما و بر همه شیعیان دنیا مبارک.
من این نامه را با خون دل برایت نوشتم و امیدوار که به من افتخار کنی گرچه بعید بدونم در حدی باشم که کسی به من افتخار کند.
می خواهم درباره ولایت مردی با شما صحبت کنم که رسول الله (ص) با انفاقش خلاء ولایت و حکومت را در جامعه اسلامی پر، ولی نفاق درونی مردم باعث شد که ولایت که حق مسلم حضرت علی (ع) بود از او بگیرند.
و اما عید غدیر، عید برادری...
در این روز شیعیان با یکدیگر عهد اخوت یا پیمان برادری بسته و بأ هم برادر می شوند، همانند امیرالمؤمنین (ع) و رسول الله (ص).
آنان حتی باعث اینکه می دانستند که به حضرت علی (ع) محتاج اند و حضرت امیر (ع) از آنان بی نیاز است باز هم به او پشت کردند و در انتها نتیجه نفاق درونی مردم باعث ضرر رسیدن به خودشان شد به طوری که به حضرت علی (ع) برای پذیرفتن حکومت التماس می کردند.
خوب است که ما هم در زندگی به امام علی (ع) زمانمان پشت نکنیم و او را رها نکنیم و به عهد و پیمانمان عمل کنیم.
امیدوارم شهید شوید، تکه تکه شوید، جنازه تان هم پیدا نشود...😃😂😅​​​​

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مرداد ۹۸ ، ۱۲:۵۶
طیبین

بسم الله

مشهد امسال الحمدلله فراوون برکت داشت ، آخر اردو آقا اخوت دستور داد تا برای برادرامون نامه بنویسیم و آقا کاظم توی توضیح گفتن که مربی ها برای دانش آموزاشون بنویسن ، جوری بنویسن که اگه نبودن نامه نگه داره بچه رو...

 

نامه:

«« بسم الله الرحمن الرحیم وصل الله علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
برادرای عزیزم!
گوهری گران بها و بی شباهت به دست گروهی داده شد. دین کامل گشت و ولایت را علی ابن ابی طالب را به دست همسفران حجه الوداع، سپردند، پسر بنت اسد، ضامن سعادت گشت و دست ها برای بیعتش دراز گردید. انفاق رسول ، ولایت امیرالمومنین را به دست اهل عالم داد تا اگر تو  نیز خود را از نفاق خالی کردی و ولایتمداری اش را در کشاکش بلا و فتنه ها محفوظ قرار دادی دینت تکمیل شود، چرا که در هنگام راحتی و فراغت بسیارند اهل اطاعت و دم زنندگان ولایت.
ولی برادر خوبم مپندار که غدیر روزی بوده از روز ها که در بیعت با امام گذشت تاریخ معنا ندارد و عرصه غدیر به وسعت تاریخ است و بس....
عصر ما، که ان شاءالله عصر ظهور خواهد بود ، مجاهد پارکاب ولی می خواهد ، مجاهدی در تمام عرصه ها....
برادر جان قطعا تو مرد این عرصه هستی که لیاقت یافته ای در مسجد خدا عید غدیر را جشن بگیری، قرآن بخوانی و دم از نور ولایت  بزنی! در این راه برادرانت را دریاب و برای خودت هم مسیر مهیا کن که راه بس سخت و نیازمند همراه است. از قواعد دنیا پرستان پیروی نکن که اگر انسان هایی که مامور به تحول تاریخ هستند از معیار های عصر خویش پیروی کنند دیگر تحولی در تاریخ رخ نخواهد افتاد...
برادر جان! نشود که دنیا تو را بخواند و تو نیز اورا لبیک بگویی، که دنیا پیرزنی هزار داماد است و هیچ پرنده ای نیست که قفس را هم بردارد و با خود ببرد... نشود که وسوسه های این پستِ بی ارزش که از آب بینی بز کمتر است در نگاه مولایمان دل از ما برباید... نکند که چشممان بین تماشای علی(ع) و در آغوش گرفتن تمام دنیا از ولایت برگردد... 
پس ای همسنگرم چفیه ات را به دوش بیانداز و به اقتدای امامت، راه تبعیت از ولایت را در پیش گیر و به خون خویش مدافع ولی باش...
و بیا تا پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی...»»

 

چندتا نکته :

1) ان شاءالله همه برادرا نامه هاشون رو تایپ کنن و روی وبلاگ بارگذاری کنن

2) قطعا نامه ام اونجوری که مد نظر آقا کاظم و حتی خودم بوده نشده ، ان شاءالله به برکت قرآن درست بشه هم متنم و هم خودم

3) سلامتی شهید آوینی هم صلوات بفرستید که ادبیات من تقلید بچگانه ای از ادبیات ایشون بودش

 

دلتنگ غروبم...برای منم دعا کنید...

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مرداد ۹۸ ، ۰۰:۵۰
گجله ابن مربی

به نام خدا

داستان کتاب سرگذشت یک سرباز  شرح از خودگذشتگی و ایثار حاج عبدالله است که 20 سال از عمرش را برای آباد سازی منطقه محروم و بهتر بگوییم فوق محروم بشاگرد صرف کرده است.

منطقه‌ای که تحت ستم و غفلت نظام طاغوتی پهلوی حتی از حقوق اولیه انسان‌های اولیه نیز محروم بود. منطقه‌ای که آب و غذا برای خوردن و لباس برای پوشیدن در آن وجود نداشت و حکومت پهلوی کوچکترین توجهی به آن نکرده.

خواندن این کتاب رمان گونه میتواند برای کسانی که قصد کمک کردن به محرومان را دارند بسیار کمک کند و حتی میتوان گفت لازم باشد زیرا حاج عبدالله والی الگو بسیار خوبی است .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مرداد ۹۸ ، ۰۰:۲۵
خیرین

                  بسم الله الرحمن الرحیم

     کتاب(وقتی مهتاب گم شد)نویسنده:حمید حسام ،در وصف خاطرات علی خوش لفظ 

وقتی قرار به خواندن کتاب(وقتی مهتاب گم شد)شد از حجم زیادش تعجب کرده بودم ک چطور میخواهم انرا تمام کنم اما وقتی شروع به خواندش کردم شیرینی بسیار زیاد کتاب را حس کردم به طوری که اگر مدت زیادی مشغولش میشدم احساس خستگی نمیکردم 

قبل از خواندن کتاب با(علی خوش لفظ)اشنایی چندانی نداشتم و نمی دانستم چه بزرگ‌مردی است اما با خواندن هر صفحه از کتاب متوجه خصلت های بیشتری از او میشدم 

همسنگریان خوش لفظ به او لقب های مختلفی داده بودند که یک بیانگر ویژگی های او بود از جمله :علی خوش رفیق ،علی خوش زخم ،علی خوش خوراک،علی خوش معنا،...یکی از مهم ترین ویژگی های او که ادم با خواندن کتاب متوجه میشد اخلاص بسیار بالای خوش لفظ بود اینکه چگونه در پی این بود که به جایی برود که کسی اورا نمیشناسد و کار هاس ساده تدارکاتی را انجام بدهد؛خوش لفظ را میتوان به عنوان الگویی برای مبارزه با نفس خود قرار داد(البته غیر از خوردن خوراکی ها) و البته از او بالاتر میتوان به علی چیت سازیان اشاره کرد که به بی باکی و شجاعت مشهور بود و جمله ای که میگفت:«کسی می‌تواند از سیم‌خاردار دشمن عبور کند که قبلاً از سیم‌خاردارهای نفسش گذشته باشد»

غیر از شناخت شخصیت خوش لفظ با خواندن کتاب از مهم ترین ویژگی های کتاب شرح و روایتگری بسیار خوب و‌دقیق شرایط سخت جنگ بود،اینکه چگونه در ۸سال جنگ رزمندگان با سختی های فراوان مقابل دشمن ایستادند؛چگونه خون خود را در راه خدا خرج کردند و مشابه بودن همه این فداکاری ها به فداکاری های یاران امام حسین(ع) در روز عاشورا.سرلوحه تمام رزمندگان روحیه شهادت طلبی امام حسین(ع)و یارانش بود،در کتاب به خوبی اشکار شده که رزمندگان قبل از هر عملیات چگونه با امام حسین(ع) و عاشورا انس میگرفتند و روضه میخواندند و خود را اماده شهادت میکردند 

یکی از نکاتی که با خواندن خاطرات خوش لفظ جلب توجه میکرد این بود که خوش لفظ از ابتدای جنگ با کسان  زیادی اشنا و رفیق شده بود اما یکی یکی انها شهید میشدند و میرفتند اما خوش لفظ با وجود زخم ها و جراحت های بسیار زیادی ک داشت(لقب خوش زخم را هم به این خاطر به داده بودند ک در یک عملیات ۱۷ تیر خورده بود اما زنده مانده بود) شهید نشد و با پر‌کشیدن دوستان و رفیقانش هر روز تنها تر میشد شاید همانطور که برادر ابوالفضل دهقان در خلاصه خودشان اشاره کردند ازمایشی برای صبر او بود اما اگر ما به جای او بودیم چه کار میکردیم ایا طاقت میاوردیم 

نکته دیگری که وجود دارد این است که باید به خودمان تلنگر بزنیم ،باید بگوییم ما که خود را شیعه میدانیم ما که خود را ادم های خوبی میدانیم(یا حداقل میخواهیم بشویم) ایا خود را به اندازه کافی اماده کرده ایم که فردا روزی حسرت این را نخوریم که دوستان ما کسانی که هر روزمان را با انان سپری میکردیم در روز ظهور امان زمان(عج)یار امام بشوند اما ما نه !؟!؟...

خواندن این کتاب را به شدت توصیه میکنم زیرا علاوه بر لذت شیرینی خواندن ان،خواندش نکات زیادی را به ما یاد میدهد از جمله رفتار رزمندگان و برادران در زمان های بسیار سخت با هم و شوخی های انها...و از همه مهم تر شهادت طلبی انان برای یکدیگر.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۸ ، ۰۱:۲۱
طیبین
برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید
۰۸ مرداد ۹۸ ، ۰۳:۱۰
گجله ابن مربی