بچه های مسجدی که ادعای این رو دارن، توی مسیر تبدیل شدن به زبر الحدید میخوان قدم بزارن...
راهی که سخته ، میدونن ، به قول حاج حسین یکتا که میگفت: جیگر کی خوردنی میشه؟ وقتی که از تعلقات جداش کنی ، کثیفی هاش رو بگیری ، تیکه تیکه اش کنی ، نمک به زخمش بپاشی ، رو آتیش خوب بپزیش تازه میشه خوردنی... اون موقع است که امام زمان(روحی فدا) میگه: جیگرتو بخورم!
ما میدونیم که برای سخت تر از پاره های پولاد شدن باید سختی بکشیم، میدونیم که لازم میشه فوحش بخوریم ، میدونیم که بهمون انگ و تهمت زده میشه ، امیدواریم که شاید از نردبون به سمت خدا رفتن بتونیم بالا بریم و ان شاءالله از خاسران به نعمات حق تعالی نباشیم و هیچ وقت سائل عذاب نشیم...
راستی مارو میتونی توی مسجدامون پیدا کنیهر وقت از شبانه روز، همونطور که اگه دنبال ماهی هستی باید بری سمت دریا...
المومن فی المسجد کالسمک فی الماء
گجله ابن مربی ؛ آمانج عزیزی