زبر الحدید

بسم هو الرحیم

(سوره نوشت علق _ تکلیف خاطره فقر در برابر او)  

_خاطره آمانج؟ خاطره محدود به گذشته نمیشه؟
_خاطره چیزیه که تو خاطر باشه
_آها پس اینجوری اوکیه.

اما آیا براستی او در خاطرمان است!؟
گفت اخبار شیعیان به ما می‌رسد...
ما چقدر اورا یاد میکنیم!؟
آدمی تا دردی حس نکند بدنبال درمان نمی‌گردد...
دردی داریم هزارو چهارصد ساله...
 آیا به راستی آن را حس نمیکنیم؟
شاید خیال کرده ایم بدون حجت خدا هم می‌شود که این معلول طغیان نفس ماست...
چرا؟ چون چطور ممکن است وعده ای که خداوند برای آدمی قرار داده و او را منجی عالم بشریت خوانده اند به او نیازی نباشد و زندگی عادیمان را بگذرانیم
در این ایام کرونا که درد بدون او را تجربه میکنیم تلوزیون بیشتر دعای فرج (الهی عظم البلاء) را پخش می‌کند...
این دعا به وضوح فقر مطلقمان در برابر پروردگار را نشان می‌دهد (اِلـهی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفآءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطآءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ، وَضاقَـتِ الاَْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّمآءُ، واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْـکَ الْمُشْتَکی، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخآءِ، (خدایا گرفتاری بزرگ شد،و پوشیده بر ملا گشت،و پرده کنار رفت، و امید بریده گشت،و زمین تنگ شد،و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویی،و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است،)

گر این ایام گذشت شاید باز فراموش کنیم و جوری زندگی کنیم که انگار نه انگار چنین روز هایی هم داشتیم... شاید دوباره درمان (مولا صاحب الزمان) و درماننده(الله) از یادمان می‌رود و آزادی از این ویروس منحوس را وابسته به واکسن بدانیم که این آخر نامردی است.

ماه رمضان است ماه دعا و درخواست از او
پس بخواهیم از خود او که براستی جز او کسی را نداریم و او برایمان کافی است.

سر سفره افطار  بعد از دعای فرج این بنده حقیر هم دعا کنید.

 یا علی 🌹

۵٠٢١